سال اول زندگی هفته به هفته: ماه 10، هفته 1

کودک شما چگونه رشد می کند؟

در اين هفته كودك شما مرحله "يادآوري اطلاعات" را آغاز مي كند؛ البته در اين سن او فقط برخي اطلاعات خاص (مثلا اينكه اسباب بازي هايش در كجاي خانه قرار دارند) را به ياد مي آورد. همچنين او قادر خواهد بود كه كارهايي را كه هفته پيش ديده است تقليد كند.
اين مهارتها بدان معني هستند كه او "حافظه نزديك" دارد يعني مي تواند جزئيات يك تجربه خاص را كه در گذشته نزديك رخ داده است به ياد بياورد. با اين حال او هنوز هم قادر نيست كه بسياري از تجربياتش را به ياد آورد. حافظه پايدار و درازمدت در سال دوم يا سوم تولد ايجاد خواهند شد، در زماني كه او واقعا قدرت تكلم هم به دست آورده است.

زندگی شما: الگوهاي مختلف تربيت فرزند

شيوه هر پدر و مادري براي بزرگ كردن و تربيت فرزند و همچنين مجموعه اولويتهاي آنها در اين امر ممكن است با ديگران متفاوت باشد. با اين حال باز هم خودداري از تذكر دادن به والدين آشنا بسيار سخت خواهد بود اگر ببينيد آنها كاري را انجام مي دهند كه شما هرگز نمي كنيد.
به ياد داشته باشيد كه شيوه بزرگ كردن كودك توسط هر كس به همان فرد اختصاص دارد و ممكن است روشي كه براي شما مناسب است براي يك فرد ديگر مناسب نباشد. در ضمن در اين باره هم فكر كنيد كه هنگامي كه ديگران از شما انتقاد مي كنند چه احساسي به شما دست مي دهد؛ مثلا هنگامي كه يك فرد غريبه مصرانه از شما مي خواهد كه كلاه بر سر كودك خود بگذاريد؛ يا هنگامي كه آشنايان از برنامه شما براي خواب و خوراك كودك انتقاد مي كنند. از خودتان بپرسيد كه آيا گفتن چيزي كه خود شما را ناراحت مي كند، ارزش گفتن دارد يا نه؟ در اغلب موارد روش يا جواب مطلقا صحيحي وجود ندارد، بلكه مجموعه اي از راه حلها وجود دارند كه هر كدام از آنها در شرايطي خاص كاربرد مي يابند.
در برخي موارد بهترين راه اين است كه توافق كنيد كه با يكديگر توافق نداريد! از بحث كردن در مواردي كه با يكديگر اختلاف نظر داريد خودداري كنيد و در عوض بر نقاط مشتركي كه موجب دوستي شما مي شوند تمركز كنيد. از سوي ديگر اگر روش تربيتي دوست شما (فرضا از طريق برخورد كودك او با كودك شما) بر فرزند شما تاثير مي گذارد، مثلا فرزند او دائما گاز مي گيرد يا بچه هاي ديگر را كتك مي زند، اما دوست شما از اين رفتار او صرف نظر مي كند، آنگاه بهتر است با يكديگر صحبت كنيد. همچنين در صورتي كه احساس مي كنيد دوست شما كاري مي كند كه براي فرزندش خطرناك است (او ممكن است در يك مورد به اندازه شما اطلاعات نداشته و يا از پيامدهاي خطرناك احتمالي آگاه نباشد) با او صحبت كنيد. در مورد نگراني خود با او صادقانه و صريح صحبت كنيد. در همين حال تاكيد كنيد كه اين مطلب را به اين دليل به او مي گوييد كه مي خواهيد دوستان خوبي براي يكديگر باقي بمانيد. در صورتي كه او به حرف شما توجه نكرد اين شما هستيد كه بايد تصميم بگيريد چه كاري براي شما و كودكتان بهتر است.

منبع: http://www.ninisite.com